معرفی تجهیزات چمن کاری

میان صوفیه و نام های ادبیات فارسی رابطه ای مرموز و مقدس وجود دارد که عواطف و اسرار را در اعماق وجود خود پنهان می کند.

ساز باستانی ایرانی -زمین که در دسته سازهای بادی قرار می گیرد قدمتی به قدمت تاریخ ایران دارد- این ساز قدیمی و سنتی ایرانی در اقصی نقاط ایران و در میان قوم بلوچ کردها دوستداران زیادی دارد لر، گیلکی و سایر اقوام.

داستان چنگ زن

نی یکی از قدیمی ترین آلات موسیقی بشر است و همانطور که از نامش پیداست از گیاه نی ساخته شده است. این ابزار ابزاری است که در سراسر جهان شناخته شده است، با پیشینه ای تاریخی تا جایی که سابقه آن در پرو به ده هزار سال پیش در آثار باستانی برمی گردد.

در ایران در آثار و نقاشی های باستانی تصویر نی در انواع مراسم در کنار تنبور نشان از تاریخ کهن این ساز دارد. در بین مردم ترکیه و در چین، کاه جایگاه ویژه ای در انجام مراسم مختلف دارد. آثار و اسناد قدیمی ثابت می کند که ساز نی منحصر به منطقه خاصی نیست، بلکه در میان عرفا، شعرا، دراویش و صوفیان سراسر جهان از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است. این ساز در مراسم مختلف مذهبی و ملی و در انواع اعیاد کاربرد فراوانی دارد. امروزه با گذشت سالها این ساز همچنان طرفدارانی دارد و جایگاه مقدس خاصی در بین نوازندگان دارد.

سیستم نی

این لوله به شکل لوله استوانه ای است

در اندازه های مختلف از 30 تا 80 سانتی متر طول و حدود یک و نیم تا سه سانتی متر قطر ساخته می شود. این پیپ دارای شش سوراخ است که پنج سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن وجود دارد. viola-music.com


نحوه نواختن ساز نی

این نی بی صدا است که در آن هوا توسط مجری از بالا دمیده می شود و بیشتر هوا از سوراخ اول خارج می شود.

معمولا نوازنده لوله را به صورت عمودی نگه می دارد و دهانه آن را بین دو دندان جلویی یا بین لب ها قرار می دهد و سپس به داخل آن می دمد.

در واقع باز و بسته شدن سوراخ آهنگ با انگشت نوازنده صدا را بلندتر یا کمتر می کند.

ساز نی تنظیمی ندارد، از این ساز برای تنظیم سازهای مختلف دیگر استفاده می شود.

پهنای صدای نی حدود دو و نیم اکتاو است و به چهار قسمت صوتی تقسیم می شود:

صدای ملایم بام و بم

صدای بالا

صدای غیط

صدای بعدی

به طور کلی ساز نی با قرار دادن آن بین دو نی و گرد کردن زبان در پایین و پشت نواخته می شود، چنانکه برخی از اساتید مانند جمشید عندلیبی زبان را در بالا قرار می دهند.

در نواختن نی، انگشت گذاری کار ساده ای است و مهم ترین کار صدا است.

انواع نیشکر

علاوه بر انگیزه نواختن نی، داشتن ساز مناسب و استاندارد صدایی دلنشین و رسا ایجاد می کند که هنرجو را به نواختن هر چه بیشتر ترغیب می کند.

امروزه انواع مختلفی از این ساز زیبا با قیمت های مختلف در بازار موجود است که معروف ترین آنها عبارتند از:

قی سلطانیان

نی صنعتی

نه شفیعی

من عارف هستم

یونجه قدیمی

نه الوی

همچنین ساز نی همراه با مهر است و تعداد مهرها نشان دهنده کیفیت ساز است.

یک تمبر ساده و بی کیفیت که اغلب تزئینی است و برای افراد مبتدی در نظر گرفته شده است.

دو مهر و موم: ساخت و ساز با کیفیت استاندارد

سه مهر: این نی باکیفیت و عالی است که بیشتر برای نوازندگان حرفه ای استفاده می شود.

بسته به ساختار و کاربرد نی، انواع نی در میان اقوام مختلف وجود دارد که هر کدام میزان محبوبیت خود را در بین مردم و سبک های مختلف موسیقی دارند.

ابزار نی کوتاه

صدای بم این نی برای آهنگ های محلی مناسب تر است. این نوع نی نسبت به سایر نی ها از نظر طول کوتاهتر و قطر بزرگتر است که صدایی ترکیبی ایجاد می کند.

ساز نی بلند

چوب و چوب بلند در ترکمنستان و جنوب ایران رایج است و طول آن به 70 تا 80 سانتی متر می رسد و دارای 5 سوراخ است و صدای گرم تولید می کند.

نی با هفت سیم

این نی 5 سوراخ دارد، درست مانند نی، 4 سوراخ در بالای ساز و آخرین سوراخ در پایین. بامبو هفت رشته با 7 رشته و 6 گره دارد. بامبو دارای چهار ناحیه صدا است: باس، صداهای بلند و کم، بامبو بین دندان ها قرار می گیرد و هوا به داخل آن دمیده می شود.

کلارینت

نی سیاه یا نی سیاه که در کشورهای اروپایی به کلارینت معروف است به صورت نی هفت سیم نواخته می شود. جنس این نی عموماً آبنوس یا فلز است.

دوزل

این یک ابزار محبوب مسافران است که شامل استفاده از دو لوله مختلف است. سوراخ های لوله ها یکسان است، اما آنها جداگانه کار می کنند.